Część przypadków WNM wynika z uszkodzenia okołoporodowego. Ten temat jest bardzo jasny i nikt nie ma wątpliwości. W badaniu USG przezciemiączkowym widać zmiany powylewowe, poniedokrwienne. Jednakże jest jeszcze jeden rodzaj WNM, który wynika z innych przyczyn, a jest niezmiernie istotny, choć niekoniecznie brany pod uwagę. Dziecko ma stawianą diagnozę – zagrożenie mózgowym porażeniem dziecięcym. W badaniu USG, obraz mózgu jest zupełnie prawidłowy, a ciało dziecka jest tak sztywne, jakby wykute z kamienia. Rodzice zauważają, że dziecko pręży się i tak odgina do tyłu, że mają problem z noszeniem, ubieraniem, kąpielą. Zdarza się, że pod plecy leżącego dziecka można wsunąć dłoń. Często dodatkowo układa się w literę C i nieraz po 2-3 tygodniach rodzice zauważają, że czaszka po stronie, na którą układa się dziecko jest mocno spłaszczona, a po porodzie miała ładny zaokrąglony kształt. A przecież urodziło się o czasie, 10 pkt., i początkowo wszystko był prawidłowo.Na wizycie u pediatry lub neurologa przy badaniu trakcji dziecko zachowuje się w ten sposób:
Takie zachowanie nie wynika z uszkodzenia centralnego układu nerwowego, a ze sposobu postępowania z niemowlęciem. W postępowaniu pielęgnacyjnym nikt nie uwzględnia jego wpływu i zasad działania odruchów niemowlęcych, jakby ich w ogóle nie było. Jeśli w postępowaniu wzmacniamy ich działanie, to rezultat mamy w postaci naszego dziecka, które musi blokować swoje ciało, żeby móc sprostać naszemu sposobowi podnoszenia, noszenia, karmienia, odbijania, noszenia w nosidłach, itd., a dodatkowo odruch Moro komplikuje mu odbieranie świata.
[smartads]
Obecny sposób postępowania jest pozostałością po używaniu becika, w którym niemowlęta były sznurowane w sztywny kokon, można go było (i było to najwygodniejsze) brać od spodu pod głowę i pod pupę.
Teraz też się tak podnosi dzieci, lub pod pachy i palcami podtrzymuje się głowę dziecka, aby nie opadała do tyłu.
Niemowlak jest dużo noszony, tyle że całkowicie nieprawidłowo.
